“Пакуль гарыць свяча” А. Макарэвіч, пераклад Ю. Шамецькі
Бываюць дні, калі апусціш рукі,
няма ні слоў, ні музыкі, ні сіл.
Ў такія дні я не пазбегнуў скрухі,
дапамагчы нікога не прасіў.
І я жадаў ісці куды папала,
замкнуць свой дом і не знайсці ключа,
ды ж верыў я – не ўсё яшчэ прапала,
пакуль жыве святло, пакуль гарыць свяча.
Спяваць мяне ніхто не мог прымусіць.
Маўчанне – першароднасць ўсіх крыніц.
Калі расправіць плечы песня змусіць,
як цяжка будзе здзейсніць так, каб спеў спыніць.
Хай засталося дзён не дастаткова,
і выпаў снег, і менш агню ў вачах,
я ў соты раз усё пачну нанова,
пакуль жыве святло, пакуль гарыць свяча.